
قهوه فوری
قهوه فوری یا قهوه آماده یا پودر قهوه، یک نوع نوشیدنی از دانههای قهوه فرآوری شده است. قهوه فوری را به صورت تجاری با یکی از روشهای خشککردن انجمادی یا خشک کردن پاششی تولید میکنند که میتوان با بازگرداندن رطوبت، آن را آماده مصرف نمود. قهوه فوری به صورت مایع غلیظ نیز تولید میشود که به آن قهوه محلول میگویند. از مزایای قهوههای فوری میتوان به سرعت آمادهسازی بالا، وزن، حجم کم در مقایسه با دانه قهوه و عمر مفید طولانی اشاره کرد. هر چند اگر قهوه فوری در محل خشک نگهداری نشود، قابلیت فاسد شدن را دارد.
قهوه فوری به صورت پودر یا دانههای ریز (فرم گرانول) و غالباً در ظروف شیشه ای، بستههای پلاستیکی یا قوطی در بازار ارائه میشود. مصرفکننده نهایی با اضافه کردن آب داغ به پودر به میزان دلخواه، غلظت نوشیدنی خود را تنظیم میکند. راه جدیدتر مصرف آن استفاده از کیسههای قهوه است که شبیه به کیسههای چای میباشند. قهوه فوری همچنین جهت تهیه انواع آیس کافیها مانند فراپه یونانی به کار میرود.
مراحل تولید
همچون قهوه معمولی، ابتدا با بو دادن دانههای قهوه سبز سبب استخراج طعم و عطر واقعی دانهها میشوند. یکی از روشهای رایج در اکثر کارگاههای تولیدی استفاده از سیلندرهای دوار حاوی دانههای سبز قهوه و گازهای حاصل از احتراق گرم است. هنگامی که دمای دانه به °۱۶۵ سانتی گراد (° ۳۲۹ فارنهایت) میرسد، بو دادن آغاز میشود، که همراه با صدایی شبیه به تولید ذرت بو داده میباشد. این سیلندر در مدت زمانی حدود ۷ تا ۱۵ دقیقه و با راندمان حدود ۲۵ تا ۷۵٪، یک دسته قهوه را بو میدهند. البته با استفاده از روشهای دیگری نیز میتوان دانههای قهوه را به عمل آورد.
سپس دانههای بو داده را آسیاب کرده و اندازه آنها را به ۰٫۵ تا ۱٫۱ میلیمتری (۰٫۰۲۰ تا ۰٫۰۴۳اینچ) میرسانند. این عمل جهت تسهیل مرحله بعد که حل کردن دانهها در آب و تهیه محلول قهوه است صورت میگیرد. بعد از بو دادن و آسیاب کردن، قهوه خرد شده را در آب حل میکنند. در این مرحله که استخراج نامیده میشود، محلول قهوه را در چندین ستون مخصوص تا دمای ۱۵۵ تا ۱۸۰ درجه سانتی گراد (۳۱۱ تا ۳۵۶ درجه فارنهایت) حرارت میدهند. این عمل سبب تولید کنسانتره قهوه میشود که پس از فیلترینگ، و با استفاده از فرایندهای خشک کردن از طریق تبخیر در خلأ یا خشککردن انجمادی پودر قهوه تهیه میشود.